
- Informacje podstawowe
- Ceny biletów
- Godziny otwarcia
- Kontakt / dodatkowe informacje
- Lokalizacja i dojazd
- Galeria zdjęć
POZYCJA - reklama7
Informacje podstawowe
Zobacz także:
W 1877 roku powołano A Special Bridge or Subway Committee, by znaleźć rozwiązanie tego problemu. Postanowiono o organizacji otwartego konkursu na projekt przeprawy. Wpłynęło ponad 50 prac, w tym jedna od inżyniera sir Josepha Bazalgette’a. Prace nad udoskonaleniem tego projektu były kontrowersyjne i długie. Dopiero w 1884 roku miejski architekt sir Horace Jones go zatwierdził.
POZYCJA - reklama7a
Inżynier Jonesa – sir John Wolfe Barry opracował projekt mostu zwodzonego złożonego z dwóch wież, które postawione zostaną na filarach. Centralne przęsło podzielone zostało na dwie części, które mogłyby być podnoszone w miarę potrzeb. Dwa boczne przęsła miały być wiszące, umocowane za pomocą prętów zakotwiczone na przyczółkach i tam umieszczone zostałyby chodniki.
Budowa rozpoczęła się w 1886 roku i zajęła osiem lat. Prace budowlane zostały powierzone pięciu firmom należącym do sir Johna Jacksona, Barona Armstronga, Williama Webstera, sir H.H. Bartletta oraz sir Williama Arrola & Co. Zatrudniono przy nich 432 budowlańców.
Dwie główne części, zawierające 70 tys. ton betonu przypłynęły rzeką na specjalnych statkach. Do konstrukcji wież i chodników zużyto 11 tys. ton stali. Następnie została ona przykryta kornwalijskim granitem i kamieniem wapiennym z Portland.
Horace Jones zmarł w 1887 roku, a pracami zaczął kierować George D. Stevenson. Z jego polecenia zastąpiono zatwierdzoną przez Jonesa ceglaną fasadę przez bardziej ozdobną, zrobioną w stylu wiktoriańskiego gotyku. Dzięki temu most lepiej harmonizuje się z pobliską Tower of London. Całkowity koszt budowy przeprawy wyniósł 1,184,000. W przeliczeniu na dzisiejsze funty to 114 milionów.
Długość Tower Bridge to 244 metry. Jego wieże są wysokości 65 metrów każda. Jedno przęsło ma długość 61 metrów i może być podnoszone pod kątem 86 stopni, co umożliwia ruch rzeczny. Każde z nich waży ok. 1 tys. ton i są tak zrównoważone, by zminimalizować siłę, która jest potrzebna do ich wniesienia. Most otwiera się w ciągu pięciu minut.
Dwa boczne przęsła są podwieszone i mają długość 82 metrów. Chodniki są umieszczone 44 metry nad rzeką.
Oryginalny mechanizm podnoszenia był zasilany wodą pod ciśnieniem, która była umieszczona w kilku akumulatorach hydraulicznych. System zaprojektował i zainstalował Hamilton Owen Rendel. Wodę znajdującą się pod ciśnieniem 5.2 MPa pompowano do akumulatorów za pomocą dwóch silników parowych o mocy 270 kW. System hydrauliczny, a także gazowe lampy oświetlające drogę przez most zostały zainstalowane przez firmę William Sugg & Co.
W 1942 roku w obawie przed tym, że naloty niemieckich samolotów spowodują zniszczenia mechanizmu zainstalowano trzeci silnik.
Oryginalny system operacyjny mostu został zastąpiony w 1974 roku przez nowy, elektro-hydrauliczny zaprojektowany przez BHA Cromwell House.
Aby ułatwić kontrole ruchu rzecznego stworzono specjalną sygnalizację. W ciągu dnia używany jest sygnał z czerwonych semaforów, a w nocy w działaniu są kolorowe lampy – dwa czerwone światła sygnalizują, że most jest zamknięty, a dwa zielone, że otwarty. Jeśli pojawi się mgła, używany jest także specjalny gong.
Oficjalne otwarcie nowej przeprawy nastąpiło 30 czerwca 1894 roku i dokonali go ówczesny książę Walii, przyszły król Edward VII oraz jego żona Alexandra Duńska, księżna Walii Most połączył Iron Gate na północnym brzegu rzeki z Horselydown Lane znajdującą się na południowym brzegu – obecnie nosi ona nazwy Tower Bridge Approach i Tower Bridge Road.
Dopóki Tower Bridge nie został wzniesiony, najkrótszą przeprawą przez rzekę od Tower Hill do Tooley Street w Southwark było Tower Subway. Powstało w 1870 roku i było jedną z pierwszych na świecie kolejek podziemnych. Po trzech miesiącach działania została zamknięta i ponownie otworzona jako tunel dla pieszych. Gdy wybudowano most, większość ruchu skumulowała się właśnie tam, tunel stracił rację bytu i został zamknięty w 1898 roku.
Z czasem chodniki znajdujące się na wyższym poziomie zyskały marną reputację, gdyż często można było tam spotkać prostytutki i kieszonkowców. Wejście tam umożliwiały jedynie umieszczone w wieżach schody i były rzadko używane przez przechodniów. Te dwa czynniki doprowadziły do zamknięcia wyższego przejścia w 1910 roku. Dopiero 72 lata później otwarto je jako część Tower Bridge Exhibition. Wystawa mieści się w obu wieżach i na górnych chodnikach oraz w wiktoriańskich pomieszczeniach na silniki. Są tam filmy, fotografie i interaktywne ekspozycje, które tłumaczą powody wzniesienia Tower Bridge.
W 1977 roku most został przemalowany z oryginalnych barw – zielonej i niebieskiej, na czerwono, biało i niebiesko, by uczcić srebrny jubileusz panowania królowej Elżbiety II.
W 2008 roku ogłoszono, że Tower Bridge przejdzie renowację. Trwała ona cztery lata i kosztowała 4 mln funtów. Wtedy po raz kolejny zmienił barwy. Tym razem na niebieską i białą. Przeprawa dla pieszych i samochodów zyskała nowe oświetlenie.
Tower Bridge często jest mylony z pobliskim London Bridge. Jedna z legend miejskich mówi, że gdy w 1968 roku Robert McCulloch kupował ten drugi most, był przekonany, że nabył Tower Bridge. Jednak sam zainteresowany temu zaprzeczył.
Przez lata istnienia mostu dochodziło na nim do różnych incydentów. W grudniu 1952 roku przeprawa zaczęła się otwierać, podczas gdy znajdował się na niej piętrowy autobus o numerze 78. Stało się tak, gdyż doszło do nieporozumienia w komunikacji pomiędzy osobą zamykającą bramy wjazdowe na most, a strażnikiem, który podnosił przęsła. Autobus znajdował się prawie przy krawędzi południowego przęsła, gdy zaczęło się podnosić. Kierujący pojazdem Albert Gunton widział co się dzieje, postanowił przyspieszyć i udało mu się przedostać się na północne przęsło nad przerwą liczącą niecałe 2 metry.
Z kolei w kwietniu 1968 roku niezadowolony z tego, że 50. rocznica istnienia Royal Air Force nie zostanie uświetniona specjalnym pokazem sił lotniczych, porucznik Alan Pollock zdecydował, że zrobi coś na własną rękę. Samolotem Hunter przeleciał nad Tamizą i tuż pod przejściem dla pieszych będącym częścią Tower Bridge. Gdy tylko wylądował został aresztowany i zwolniony ze służby z powodów medycznych. Nie miał nawet szans na obronę. Latem 1973 roku podobnego wyczynu dokonał makler giełdowy, 29-letni Paul Martin. Dwukrotnie przeleciał pod chodnikiem jednosilnikowym samolotem Beagle Pup.
W maju 1997 roku eskorta samochodowa goszczącego w Londynie prezydenta Stanów Zjednoczonych Billa Clintona została przedzielona podnoszącym się mostem. Część aut zdążyła przejechać tuż przed podniesieniem, a część została po drugiej stronie.
Natomiast gdy w 2012 roku w brytyjskiej stolicy odbywały się letnie Igrzyska Olimpijskie most także odegrał w nich swoja rolę. W czerwcu zawieszono na nim symbol igrzysk – pięć obręczy. Sygnalizowało to miesiąc jaki został, do otwarcia imprezy sportowej.
Ceny biletów - Tower Bridge
- Dorośli 12,30 GBP
- Dzieci 6,20 GBP
- Ulgowy 9,20 GBO
- Rodzinny 22,00 GBP
Godziny otwarcia - Tower Bridge
- poniedziałek - niedziela 09:30 - 18:00 (ostatnie wejście o godzinie 17:00)
Kontakt / dodatkowe informacje
Adres:Tower Bridge
Tower Bridge Road
Londyn
SE1 2UP
- Telefon: (0) 20 7403 3761
- Email:
Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript. - Strona internetowa: www.towerbridge.org.uk/TBE/EN
Lokalizacja i dojazd - Tower Bridge
Galeria zdjęć - Tower Bridge
Marta Jurkiewicz / POLEMI.co.uk
Fot.: Shutterstock
© Wszystkie prawa zastrzeżone. Całość jak i żadna część utworów na POLEMI.co.uk, nie może być rozpowszechniana w jakiejkolwiek formie i sposób bez zgody Redakcji POLEMI