Katedry i kościoły w Anglii

Opactwo Westminsterskie (Westminster Abbey), które formalnie nazywa się Kościołem Kolegiackim pod wezwaniem Św. Piotra w Westminsterze, to jedna z trzech najważniejszych świątyń w całym Zjednoczonym Królestwie.

• Informacje podstawowe
• Ceny biletów
• Godziny otwarcia
• Kontakt / dodatkowe informacje
• Lokalizacja i dojazd
• Galeria zdjęć

Informacje podstawowe

Westminster Abbey to sporych rozmiarów gotycka budowla, która znajduje się na zachód od Pałacu Westminsterskiego w dzielnicy City of Westminster. To miejsce, w którym odbywa się ceremonia koronacji brytyjskich monarchów, tam też są chowani po śmierci.

Kościół zarządzany jest przez monarchę, a w latach 1540-1550 był katedrą.

Według legendy w pobliżu, gdzie obecnie stoi budowla, rybakowi imieniem Aldrich objawił się Święty Piotr. Pierwszy kościół stanął tam w VII wieku, gdy biskupem Londynu był Mellitus. Wtedy także powierzono opiekę nad nim benedyktynom.

Pomiędzy 1042-1052 na zlecenie króla Edwarda Wyznawcy rozpoczęła się przebudowa świątyni. Władca chciał, by stała się ona miejscem jego pochówku. Był to pierwszy w Anglii kościół zbudowany w stylu romańskim. Pomimo tego, że prace nie zostały ukończone aż do 1090 roku, konsekracja tego budynku miała miejsce 28 grudnia 1065 roku, na tydzień przed śmiercią króla Edwarda, który zmarł 5 stycznia 1066. Pogrzeb odbył się następnego dnia, a dziewięć lat później spoczęła przy nim jego żona Edith.

Prawdopodobnie pierwszym monarchą, który został koronowany w tym kościele był następca Edwarda – Harold. Jednak nie zostało to udokumentowane na piśmie, w przeciwieństwie do koronacji Wilhelma Zdobywcy, która odbyła się w 1066 roku w Westminster Abbey.

Konstrukcja obecnej formy kościoła rozpoczęła się w 1245 za panowania Henryka III. On także wybrał to miejsce na swój wieczny spoczynek. Przed nim żaden władca z dynastii normańskiej tego nie uczynił. Budowla zyskała nowy, gotycki charakter. Prace trwały bardzo długo – pomiędzy 1245, a 1517 rokiem. Zostały ukończone przez architekta Henry’ego Yevele za panowania króla Ryszarda II. Kolejny król – Henryk VII dobudował do świątyni kaplicę poświęconą Błogosławionej Marii Dziewicy, która nazywana jest także kaplicą Henryka VII.

W 1539 roku Henryk VIII przejął kontrolę nad opactwem, a rok później nadał świątyni tytuł katedry i ustanowił diecezję westminsterską. W ten sposób chciał ją uchronić przed zawirowaniami związanymi z utworzeniem przez niego nowej religii – anglikanizmu i oderwaniem się od papiestwa. Tytuł katedry przysługiwał kościołowi jedynie przez dziesięć lat.

W tamtym czasie ukuło się powiedzenie „rabować Piotra i oddawać Pawłowi”, gdyż pieniądze przeznaczone na Opactwo Westminsterskie zasilały skarbiec katedry Świętego Pawła.

Opactwo trafiło w ręce benedyktynów ponownie za czasów Marii I królowej Anglii, która była katoliczką. Jednak już Elżbieta I odebrała im je w 1559 i dwadzieścia lat później włączyła pod władzę monarchy. W 1579 roku Westmister Abbey zyskało nowy tytuł – Kościoła Kolegiackiego pod wezwaniem Świętego Piotra. Ostatni opat stał się jego pierwszym dziekanem.

W latach 40. XVII wieku budowla została zaatakowana przez purytańskich ikonoklastów, ale dzięki bliskim związkom z koroną została uratowany. W 1658 roku odbył się tam pogrzeb Olivera Cromwella, jednak trzy lata później zwłoki zostały ekshumowane i zawisły na specjalnej konstrukcji ustawionej we wsi Tyburn.

W latach 1722-1745 do kościoła dobudowano dwie zachodnie wieże. Zaprojektował je Nicholas Hawksmoor. Kolejne renowacje miały miejsce w XIX wieku i były kierowane przez sir George’a Gilberta Scotta.

Jak wspomniano wyżej, od 1066 roku odbywają się tam koronacje angielskich i potem brytyjskich monarchów. Pewne problemy z tym miał Henryk III, gdyż za jego czasów Londyn został zaatakowany przez francuskiego księcia Louisa. Z tego powodu władca został koronowany w katedrze w Gloucester. Jednak ceremonia została przez papieża uznana za niewłaściwą i 17 maja 1220 roku odbyła się ponownie, już w Westminster Abbey. Każdej koronacji przewodniczy arcybiskup Canterbury. Od 1308 roku podczas tej uroczystości używany jest tron króla Edwarda.

Od 1560 roku kościołem zarządza dziekan i rada Westminsteru, w której skład, oprócz dziekana, wchodzi czterech kanoników.

Gdy Henryk III postanowił o przebudowie, szczątki Edwarda Wyznawcy spoczęły w specjalnie wybudowanym sanktuarium. Do 1760 roku w kościele chowani byli wszyscy władcy i ich żony, z wyjątkiem Edwarda IV, Henryka VIII i Karola I, którzy tak jak zmarły w 1760 roku George II, spoczęli w St George’s Chapel w zamku w Windsorze.

W średniowieczu świątynia była także miejscem pochówku wielu arystokratów. Za czasów Olivera Cromwella powstał nowy zwyczaj, dzięki któremu grzebano tam także osoby zasłużone dla państwa. Pierwszą z nich był admirał Robert Blake, który zmarł w 1657 roku. Przez kolejne lata pochowano tam m.in. Izaaka Newtona, Karola Darwina i Williama Wilberforce’a. W XX wieku spopularyzowane zostało umieszczanie tam skremowanych zwłok, a nie trumien. 11 listopada 1920 roku przy zachodnim wejściu pochowano anonimowego żołnierza, który zginął na froncie I Wojny Światowej.

Organy, które znajdują się w świątyni zostały tam zamontowane w 1937 roku. Zaprojektowała i stworzyła je firma Harrisson & Harrisson. Po raz pierwszy użyto ich podczas koronacji króla George’a VI. Do konstrukcji użyto niektórych piszczałek z poprzedniego instrumentu pochodzącego z 1848 roku. W 1982 i 1987 roku na zlecenie organisty Simona Prestona, organy zostały powiększone. Tym także zajęła się firma Harrisson & Harrisson.

W piwnicy pochodzącej z XI wieku utworzono Westminster Abbey Museum. Nad nią niegdyś umieszone były dormitoria mnichów. To jedno z najstarszych miejsc katedry, datowane na 1065 rok. Muzeum istnieje tam od 1908 roku.

Na znajdującej się tam wystawie można obejrzeć pośmiertne portrety władców i królowych, tron koronacyjny Marii II, klejnoty koronne, woskowe podobizny admirała Horacego Nelsona, czy premiera Williama Pratta. Jednym z ostatnich nabytków muzeum jest fragment XIII-wiecznego ołtarza.

Przez lata w Westminster Abbey odbyło się 16 królewskich ślubów, w tym dwa panujących już władców – Henryka I i Ryszarda II. Do 1919 roku była długa, bo aż pięćset letnia przerwa, gdyż żaden monarcha nie wstąpił w związek małżeński właśnie tam.

Miejsca, które w Westminster Abbey warto zobaczyć, to m.in.:

• kaplica Edwadra Wyznawcy
• Grób Nieznanego Żołnierza
• grobowiec Elżbiety I
• Kaplica Świętego Pawła
• Kapilca Pyxu
• Zakątek Poetów
• Zakątek Wigów
• Krypta Normandzka
• Kolegium Świętego Piotra
• Kaplica Królewskich Sił Powietrznych

Ceny biletów - Westminster Abbey

• Dorośli 29,00 GBP
• Ulgowy 26,00 GBP
• Dzieci 6-17 lat 13,00 GBP
• Rodzinny (1+1) 29,00 GBP
• Osoby poniżej 5. roku życia wchodzą za darmo.

Godziny otwarcia - Westminster Abbey

• Poniedziałek - piątek: 9:30 - 15:30 (ostatnie wejście)
• Sobota: 9:00 - 15:00 (ostatnie wejście)
• Niedziela - tylko nabożeństwa

Kontakt / dodatkowe informacje

Adres:
Westminster Abbey
20 Deans Yard
Londyn
SW1P 3PA

• Telefon: (0) 20 7222 5152
• Strona internetowa: www.westminster-abbey.org/home

Lokalizacja i dojazd - Westminster Abbey

{mosmap address='SW1P 3PA, uk'}

Galeria zdjęć - Westminster Abbey

Marta Jurkiewicz / Zdjęcia: Commons Wikimedia
POLEMI.co.uk

Linki sponsorowane

Latasz Ryanair'em lub Wizzair'em? Twój lot był opóźniony? KLIKNIJ!

Dodaj reklamę >>