System podatkowy w Wielkiej Brytanii jest jednym z najbardziej złożonych w Europie i coraz częściej budzi emocje wśród osób o średnich i wysokich dochodach. Choć dla wielu osób mieszkających na Wyspach niższe podatki na start wydają się korzystne, sytuacja zmienia się znacząco wraz ze wzrostem dochodów.
Jak informuje The Standard, w Wielkiej Brytanii obowiązuje progresywny system podatkowy, co oznacza, że stawki rosną wraz z dochodem. Osoby zarabiające do £12 570 rocznie nie płacą podatku dochodowego (tzw. personal allowance), a kolejne progi to 20%, 40% oraz 45%. Dodatkowo, osoby zarabiające między £100 000 a £125 140 są dotknięte tzw. ukrytą stawką 60%, wynikającą z odbierania ulgi podatkowej w tym przedziale.
Choć wiele krajów stosuje wyższe maksymalne stawki podatkowe niż na Wyspach, Wielka Brytania wyróżnia się niskim progiem wejścia w najwyższy przedział. Wysoka stawka 45% zaczyna obowiązywać już od £125 140 rocznie. Dla porównania, w Niemczech czy Australii najwyższe stawki wchodzą w życie dopiero przy znacznie wyższych dochodach, co daje większe pole manewru dla osób o średnich zarobkach.
Francuski system podatkowy nakłada ogromne zobowiązania na osoby o wysokich dochodach, szczególnie ze względu na obowiązkowe składki społeczne, które potrafią przekroczyć 20–25% wynagrodzenia brutto. W efekcie, chociaż maksymalna stawka podatkowa może być podobna jak w Wielkiej Brytanii, to realne obciążenie finansowe bywa znacznie wyższe. Osoby zarabiające około £250 000 rocznie zachowują w Wielkiej Brytanii aż o 45% więcej na rękę niż ich francuscy odpowiednicy.
W Niemczech wysokie podatki i składki na ubezpieczenia społeczne pokrywają szeroki wachlarz usług, takich jak emerytury, opieka zdrowotna i zabezpieczenia społeczne. Mimo że najwyższy próg podatkowy zaczyna się dopiero przy bardzo wysokich dochodach (ok. €277 000), suma potrąceń z pensji – wliczając w to tzw. dopłatę solidarnościową – często przewyższa to, co płacą mieszkańcy Wielkiej Brytanii. Brytyjscy pracownicy zachowują więcej ze swoich zarobków.
Zarówno Hiszpania, jak i Włochy mają wyższe stawki podatku dochodowego dla osób o przeciętnych dochodach, a progi podatkowe zaczynają się wcześniej niż na Wyspach. Włosi płacą najwyższą stawkę od €50 000, Hiszpanie od €60 001. Jednak ich składki społeczne są często niższe niż brytyjskie lub mają limity kwotowe, co w pewnych przypadkach może oznaczać mniejsze łączne obciążenie niż w Wielkiej Brytanii.
Stany Zjednoczone opodatkowują obywateli nie tylko federalnie, ale też przez systemy stanowe – co może mocno zróżnicować obciążenia w zależności od miejsca zamieszkania. W Kalifornii całkowite obciążenie podatkowe dla osoby zarabiającej $200 000 wynosi około 32%, co jest mniej niż w Wielkiej Brytanii dla podobnego dochodu. Co ważne, próg wejścia w wyższe stawki w USA jest wyraźnie wyższy niż na Wyspach, co oznacza, że amerykańscy pracownicy przez dłuższy czas płacą relatywnie mniej.
W Australii najwyższa stawka podatku (47%, wliczając tzw. Medicare Levy) obowiązuje od dochodu w wysokości AUD 190 000 (ok. £92 000), co jest nieco wcześniej niż na Wyspach. Jednak australijski system jest bardziej skondensowany, z mniejszą liczbą progów, przez co może być bardziej przejrzysty. Mimo wszystko, efekt ukrytej stawki 60% w Wielkiej Brytanii sprawia, że osoby zarabiające między £100 000 a £125 000 odczuwają większy ciężar podatkowy niż australijscy pracownicy w tym przedziale.
W Kanadzie podatki federalne są umiarkowane, ale prowincje nakładają własne stawki, które mogą podnieść całkowite obciążenie nawet powyżej brytyjskiego poziomu. W Nowej Zelandii system podatkowy jest prostszy, z niższymi stawkami i bez pułapek w rodzaju odbierania ulg podatkowych. W obu krajach nie ma odpowiednika brytyjskiej ukrytej stawki, co może być korzystniejsze dla osób o wyższych zarobkach.
Wielu ekspertów zwraca uwagę, że brytyjski system szczególnie mocno obciąża osoby zarabiające od £50 000 wzwyż. Próg wejścia w stawkę 40% jest znacznie niższy niż w większości rozwiniętych państw, co oznacza, że już przeciętny specjalista lub doświadczony pracownik trafia do wyższej ligi podatkowej. W efekcie realna stopa opodatkowania dla brytyjskiej klasy średniej jest wyższa niż sugerowałby to sam procent podatku.
Choć system podatkowy w Wielkiej Brytanii może wydawać się korzystny dla osób o niskich dochodach, jego struktura zaczyna być wyjątkowo niekorzystna dla tych, którzy zarabiają więcej. Wprowadzenie ukrytych stawek i niskie progi dla wyższych podatków sprawiają, że wielu pracowników odczuwa zniechęcenie do dalszego rozwoju zawodowego. W porównaniu z innymi krajami, Wielka Brytania może nie ma najwyższych stawek, ale z pewnością znajduje się w czołówce pod względem tego, jak szybko zaczynają one obowiązywać.
POLEMI.co.uk
Fot.: Ink Drop / Shutterstock
