Tower Bridge - ikona brytyjskiej stolicy |
Utworzony: wtorek, 10 września 2013 11:21 (Poprawiony: czwartek, 11 stycznia 2024 21:16) |
Tower Brigde to wiszący i zwodzony most znajdujący się w Londynie, stanowiący przeprawę przez Tamizę. Usytuowany w pobliżu twierdzy Tower, od której wziął swoją nazwę jest jedną z ikon brytyjskiej stolicy.
r e k l a m a
Informacje podstawoweZobacz także: W 1877 roku powołano A Special Bridge or Subway Committee, by znaleźć rozwiązanie tego problemu. Postanowiono o organizacji otwartego konkursu na projekt przeprawy. Wpłynęło ponad 50 prac, w tym jedna od inżyniera sir Josepha Bazalgette’a. Prace nad udoskonaleniem tego projektu były kontrowersyjne i długie. Dopiero w 1884 roku miejski architekt sir Horace Jones go zatwierdził. Inżynier Jonesa – sir John Wolfe Barry opracował projekt mostu zwodzonego złożonego z dwóch wież, które postawione zostaną na filarach. Centralne przęsło podzielone zostało na dwie części, które mogłyby być podnoszone w miarę potrzeb. Dwa boczne przęsła miały być wiszące, umocowane za pomocą prętów zakotwiczone na przyczółkach i tam umieszczone zostałyby chodniki. Budowa rozpoczęła się w 1886 roku i zajęła osiem lat. Prace budowlane zostały powierzone pięciu firmom należącym do sir Johna Jacksona, Barona Armstronga, Williama Webstera, sir H.H. Bartletta oraz sir Williama Arrola & Co. Zatrudniono przy nich 432 budowlańców. Dwie główne części, zawierające 70 tys. ton betonu przypłynęły rzeką na specjalnych statkach. Do konstrukcji wież i chodników zużyto 11 tys. ton stali. Następnie została ona przykryta kornwalijskim granitem i kamieniem wapiennym z Portland. Horace Jones zmarł w 1887 roku, a pracami zaczął kierować George D. Stevenson. Z jego polecenia zastąpiono zatwierdzoną przez Jonesa ceglaną fasadę przez bardziej ozdobną, zrobioną w stylu wiktoriańskiego gotyku. Dzięki temu most lepiej harmonizuje się z pobliską Tower of London. Całkowity koszt budowy przeprawy wyniósł 1,184,000. W przeliczeniu na dzisiejsze funty to 114 milionów. Długość Tower Bridge to 244 metry. Jego wieże są wysokości 65 metrów każda. Jedno przęsło ma długość 61 metrów i może być podnoszone pod kątem 86 stopni, co umożliwia ruch rzeczny. Każde z nich waży ok. 1 tys. ton i są tak zrównoważone, by zminimalizować siłę, która jest potrzebna do ich wniesienia. Most otwiera się w ciągu pięciu minut. Dwa boczne przęsła są podwieszone i mają długość 82 metrów. Chodniki są umieszczone 44 metry nad rzeką. Oryginalny mechanizm podnoszenia był zasilany wodą pod ciśnieniem, która była umieszczona w kilku akumulatorach hydraulicznych. System zaprojektował i zainstalował Hamilton Owen Rendel. Wodę znajdującą się pod ciśnieniem 5.2 MPa pompowano do akumulatorów za pomocą dwóch silników parowych o mocy 270 kW. System hydrauliczny, a także gazowe lampy oświetlające drogę przez most zostały zainstalowane przez firmę William Sugg & Co. W 1942 roku w obawie przed tym, że naloty niemieckich samolotów spowodują zniszczenia mechanizmu zainstalowano trzeci silnik. Oryginalny system operacyjny mostu został zastąpiony w 1974 roku przez nowy, elektro-hydrauliczny zaprojektowany przez BHA Cromwell House. Aby ułatwić kontrole ruchu rzecznego stworzono specjalną sygnalizację. W ciągu dnia używany jest sygnał z czerwonych semaforów, a w nocy w działaniu są kolorowe lampy – dwa czerwone światła sygnalizują, że most jest zamknięty, a dwa zielone, że otwarty. Jeśli pojawi się mgła, używany jest także specjalny gong. Oficjalne otwarcie nowej przeprawy nastąpiło 30 czerwca 1894 roku i dokonali go ówczesny książę Walii, przyszły król Edward VII oraz jego żona Alexandra Duńska, księżna Walii Most połączył Iron Gate na północnym brzegu rzeki z Horselydown Lane znajdującą się na południowym brzegu – obecnie nosi ona nazwy Tower Bridge Approach i Tower Bridge Road. Dopóki Tower Bridge nie został wzniesiony, najkrótszą przeprawą przez rzekę od Tower Hill do Tooley Street w Southwark było Tower Subway. Powstało w 1870 roku i było jedną z pierwszych na świecie kolejek podziemnych. Po trzech miesiącach działania została zamknięta i ponownie otworzona jako tunel dla pieszych. Gdy wybudowano most, większość ruchu skumulowała się właśnie tam, tunel stracił rację bytu i został zamknięty w 1898 roku. Z czasem chodniki znajdujące się na wyższym poziomie zyskały marną reputację, gdyż często można było tam spotkać prostytutki i kieszonkowców. Wejście tam umożliwiały jedynie umieszczone w wieżach schody i były rzadko używane przez przechodniów. Te dwa czynniki doprowadziły do zamknięcia wyższego przejścia w 1910 roku. Dopiero 72 lata później otwarto je jako część Tower Bridge Exhibition. Wystawa mieści się w obu wieżach i na górnych chodnikach oraz w wiktoriańskich pomieszczeniach na silniki. Są tam filmy, fotografie i interaktywne ekspozycje, które tłumaczą powody wzniesienia Tower Bridge. W 1977 roku most został przemalowany z oryginalnych barw – zielonej i niebieskiej, na czerwono, biało i niebiesko, by uczcić srebrny jubileusz panowania królowej Elżbiety II. W 2008 roku ogłoszono, że Tower Bridge przejdzie renowację. Trwała ona cztery lata i kosztowała 4 mln funtów. Wtedy po raz kolejny zmienił barwy. Tym razem na niebieską i białą. Przeprawa dla pieszych i samochodów zyskała nowe oświetlenie. Tower Bridge często jest mylony z pobliskim London Bridge. Jedna z legend miejskich mówi, że gdy w 1968 roku Robert McCulloch kupował ten drugi most, był przekonany, że nabył Tower Bridge. Jednak sam zainteresowany temu zaprzeczył. Przez lata istnienia mostu dochodziło na nim do różnych incydentów. W grudniu 1952 roku przeprawa zaczęła się otwierać, podczas gdy znajdował się na niej piętrowy autobus o numerze 78. Stało się tak, gdyż doszło do nieporozumienia w komunikacji pomiędzy osobą zamykającą bramy wjazdowe na most, a strażnikiem, który podnosił przęsła. Autobus znajdował się prawie przy krawędzi południowego przęsła, gdy zaczęło się podnosić. Kierujący pojazdem Albert Gunton widział co się dzieje, postanowił przyspieszyć i udało mu się przedostać się na północne przęsło nad przerwą liczącą niecałe 2 metry. Z kolei w kwietniu 1968 roku niezadowolony z tego, że 50. rocznica istnienia Royal Air Force nie zostanie uświetniona specjalnym pokazem sił lotniczych, porucznik Alan Pollock zdecydował, że zrobi coś na własną rękę. Samolotem Hunter przeleciał nad Tamizą i tuż pod przejściem dla pieszych będącym częścią Tower Bridge. Gdy tylko wylądował został aresztowany i zwolniony ze służby z powodów medycznych. Nie miał nawet szans na obronę. Latem 1973 roku podobnego wyczynu dokonał makler giełdowy, 29-letni Paul Martin. Dwukrotnie przeleciał pod chodnikiem jednosilnikowym samolotem Beagle Pup. W maju 1997 roku eskorta samochodowa goszczącego w Londynie prezydenta Stanów Zjednoczonych Billa Clintona została przedzielona podnoszącym się mostem. Część aut zdążyła przejechać tuż przed podniesieniem, a część została po drugiej stronie. Natomiast gdy w 2012 roku w brytyjskiej stolicy odbywały się letnie Igrzyska Olimpijskie most także odegrał w nich swoja rolę. W czerwcu zawieszono na nim symbol igrzysk – pięć obręczy. Sygnalizowało to miesiąc jaki został, do otwarcia imprezy sportowej. Ceny biletów - Tower Bridge
Godziny otwarcia - Tower Bridge
Kontakt / dodatkowe informacjeAdres:Tower Bridge Tower Bridge Road Londyn SE1 2UP
Lokalizacja i dojazd - Tower BridgeGaleria zdjęć - Tower BridgeMarta Jurkiewicz / POLEMI.co.uk Fot.: Shutterstock © Wszystkie prawa zastrzeżone. Całość jak i żadna część utworów na POLEMI.co.uk, nie może być rozpowszechniana w jakiejkolwiek formie i sposób bez zgody Redakcji POLEMI.
Dołącz do POLEMI na facebooku i BĄDŹ NA BIEŻĄCO! |