Bevis Marks Synagogue - najstarsza synagoga w Wielkiej Brytanii |
Utworzony: środa, 27 listopada 2013 17:59 (Poprawiony: środa, 10 stycznia 2024 21:42) |
Bevis Marks Synagogue jest najstarszą synagogą w Wielkiej Brytanii. Znajduje się w Bevis Marks w Londynie.
r e k l a m a
Informacje podstawoweZobacz także: Już w październiku 1663 roku żydowskie nabożeństwa odbywały się w niewielkiej synagodze przy Creechurch Lane. Świadczy o tym zapis stworzony przez Samuela Pepysa, który odwiedził ją podczas święta Simchat Torah. W 1698 roku przewodnictwo duchowe nad wspólnotą Żydów hiszpańskich i portugalskich objął rabbi David Nieto. Dość duży napływ tej ludności do Londynu, spowodował, że zaczęto się zastanawiać nad wybudowaniem większej synagogi. W tym celu stworzono specjalny komitet, w skład którego weszli m.in. António Gomes Serra, Menasseh Mendes, Alfonso Rodrigues, Manuel Nunez Miranda, Andrea Lopez i Pontaleão Rodriguez. Przez prawie rok debatowano o planach budowy i ostatecznie, 12 lutego 1699 roku zlecono ją kwakrowi Jospehowi Avisowi. Miał on otrzymać za swoją pracę 2 650 funtów. Według legendy Avis odmówił przyjęcia całej kwoty, gdyż uznał za niegodne zarabianie na budowie domu Bożego. Druga z legend mówi, że drewno na stworzenie dachu synagogi podarowała ówczesna księżniczka Anna. Jednak nie jest to potwierdzone. 24 czerwca 1699 roku komitet podpisał umowę dzierżawy terenu, na którym miała stanąć świątynia. Ziemię przy Plough Yard w Bevis Marks wynajęto na 61 lat, z opcją przedłużenia o kolejnych 38, od sir Thomasa i Lady Pointz za kwotę 120 funtów rocznie. Budowa została ukończona, a synagoga konsekrowana we wrześniu 1701 roku. Urządzając jej wnętrze wzorowano się na wspaniałej świątyni stojącej w Amsterdamie. W 1738 roku w synagodze wybuchł pożar, który zniszczył dach. Został on naprawiony dopiero w 1749 roku. W międzyczasie, w 1747 roku Benjamin Mendes da Costa wykupił dzierżawę i podarował działkę, na której stoi budynek kongregacji. Gdy podczas II Wojny Światowej trwały naloty niemieckich bombowców na Londyn, społeczność żydowska postanowiła usunąć z synagogi wyposażenie, srebrne dekoracje oraz dokumenty i przechowywać je w bezpiecznym miejscu. Sam budynek ucierpiał nieznacznie. Dużo większe szkody zostały poczynione w wyniku ataków IRA w 1992 i 1993 roku. Dla Żydów sefardyjskich Bevis Marks Synagogue było centrum działań przez ponad sto lat. To za jej pośrednictwem radzono sobie z problemami, jakie dotyczyły wiernych na całym świecie. W 1736 roku stamtąd wyszedł apel o zmniejszenie podatków na Jamajce, pomagano także w rozwiązywaniu sporu, jaki powstał na Barbadosie w 1753 roku. Synagoga zaangażowała się także w aferę dotyczącą siedmioletniego Mosesa de Paza, który w 1777 roku uciekł z Gibraltaru przez przymusową chrystianizacją. W XIX wieku jeden z bardziej prominentnych członków społeczności Moses Montefiore działał w sprawie incydentu w Damaszku, który dotyczył domniemanego mordu rytualnego. Zajął się także przypadkiem Edgaro Mortara – żydowskiego chłopca zamieszkałego we Włoszech, który został odebrany rodzicom, by wychowywał się w katolickiej rodzinie. W związku z tym, że społeczność żydowska rozrastała się i wielu z jej członków przeprowadziło się z City i East Endu do zachodniej części Londynu i na przedmieścia, członkowie synagogi zaczęli domagać się zbudowania nowej świątyni w West End. Gdy duchowni z Bevis Marks odmówili, niektórzy wierni zbuntowali się i stworzyli własną placówkę przy Burton Street, która z czasem stała się West End synagogue. W 1853 roku na Wigmore Street otworzono kolejną świątynię. Spowodowało to tak duży spadek frekwencji w Bevis Marks, że w 1886 roku rozważano zamknięcie jej i sprzedanie budynku. Wtedy powstał kolejny komitet, który stanowczo się temu sprzeciwił i synagoga przetrwała. Jednym z najważniejszych elementów wyposażenia jest renesansowa arka, która zawiera zwoje Tory. Ulokowana jest po środku wschodniej ściany budynku. Zrobiono ją z drewna dębowego, jednak pomalowano w sposób udający włoski marmur. Siedem dużych żyrandoli symbolizuje siedem dni tygodnia. Największy z nich, umieszczony w centralnej części, odpowiada za szabat. Został podarowany przez społeczność synagogi amsterdamskiej. Obecnie świeczki żyrandoli zapalane są jedynie podczas ślubów i żydowskich świąt. W pozostałe dni roku, budynek oświetlany jest za pomocą lamp elektrycznych. We wnętrzu zbudowano dwanaście filarów. Każdy z nim reprezentuje jedno plemię Izraela. Drewniane ławki ustawiono równolegle do bocznych ścian. Stworzone dzięki temu dwa przejścia używane są podczas procesji. Na tyłach świątyni znajdują się siedziska, które pochodzą z pierwszej synagogi przy Creechurch Lane. Datowane na 1657 roku są nadal w użyciu. Archiwa świątyni zawierające dokumenty takie jak akty ślubów sięgają 1679 roku. Obecnie hiszpańsko-portugalska społeczność żydowska w Londynie ma trzy świątynie. Oprócz Bevis Marks są to jeszcze synagogi przy Lauderdale Road i w Wembley. Prowadzone są schronisko dla bezdomnych „Harris Court” oraz dom starców „Edinburgh House”. Z Bevis Marks współpracują inne sefardyjskie świątynie z całego kraju, jednak to ta londyńska jest najważniejszą. Ceny biletów - Bevis Marks Synagogue
Godziny otwarcia - Bevis Marks Synagogue
Kontakt / dodatkowe informacjeAdres:Bevis Marks Synagogue 4 Heneage Ln Londyn EC3A 5DQ
Lokalizacja i dojazd - Bevis Marks Synagogue{mosmap address='EC3A 5DQ, uk'}Galeria zdjęć - Bevis Marks SynagogueMarta Jurkiewicz / Zdjęcia: Commons Wikimedia POLEMI.co.uk © Wszystkie prawa zastrzeżone. Całość jak i żadna część utworów na POLEMI.co.uk, nie może być rozpowszechniana w jakiejkolwiek formie i sposób bez zgody Redakcji POLEMI.
Dołącz do POLEMI na facebooku i BĄDŹ NA BIEŻĄCO! |