poniedziałek, 23 grudnia 2024
Portal Informacyjny w UK, Wielkiej Brytanii | Polish Community Online in the United Kingdom
| Niedźwiedź Wojtek bohaterem w Szkocji! Dostanie swój pomnik! |
| Utworzony: piątek, 04 września 2015 10:06 |
„Pomnik Polskich Żołnierzy i Niedźwiedzia Wojtka” zostanie wzniesiony w historycznym centrum Edynburga, w zachodnim krańcu Ogrodów Princes Street, w sąsiedztwie zamku - miejscu przypominającym Monte Cassino, gdzie Wojtek m.in. walczył u boku polskich żołnierzy.
r e k l a m a
Zobacz także: - To także przykład pięknej przyjaźni, w dużym stopniu opartej o podobne przeżycia. Żołnierze Andersa, którzy znaleźli Wojtka, walczyli o swoją ojczyznę z dala od domu, odebranego im przez okupanta. Niedźwiadek zaś był sierotą, któremu matkę odebrał irański myśliwy. Ludzi i „uczłowieczone” zwierzę połączyła więc tęsknota, swego rodzaju „bezdomność” – pocieszenie znaleźli we wspólnej służbie, która pełna znojów wojennego żywota stawała się lżejsza właśnie dzięki przyjaźni i pozytywnym emocjom z nią związanym. Pomnik powstający w Edynburgu nie jest pierwszym dedykowanym wyjątkowemu żołnierzowi. Niezwykła historia Niedźwiedzia Wojtka znalazła swoje odzwierciedlenie m.in. w monumentach w miejscowości Imoli na północy Włoch, w angielskim miasteczku Grimsby, Krakowie, Szymbarku czy w Żaganiu. 
Na ulicach szkockich miast można było zobaczyć piętrowe autobusy prezentujące sylwetkę misia z pociskiem, zaś na tegorocznym Edinburgh Fringe Festival wystawiono sztukę opowiadającą o wojennych przygodach Wojtka. W edynburskim ZOO znajduje się poświęcona mu tabliczka, upamiętniająca jego pobyt i niezwykłe życie. Nasz sympatyczny bohater urodził się w górach Hamadan na terenie dzisiejszego Iranu (dawnej Persji) w 1941 r. Jego matkę zastrzelił myśliwy. W 1942 r. na drodze do Kandawaru, osieroconego niedźwiadka odkupili od irańskiego chłopca polscy żołnierze, z 22. Kompanii Zaopatrywania Artylerii II Korpusu Polskiego, dowodzonego przez gen. Władysława Andersa. Nadali mu imię Wojtek, co oznacza „szczęśliwy wojownik”. Uroczy miś szybko podbił serca wojaków i został wciągnięty jako szeregowy na stan ewidencyjny kompanii. Na początku Wojtek karmiony był mlekiem z butelek po wódce. Otrzymał książeczkę wojskową i żołd, pokrywający podwójne racje żywnościowe i piwo, które miś otrzymywał za dobre sprawowanie i które pił z żołnierzami w chwilach przerwy. Jak każdy niedźwiedź, lubił miód, a także owoce, słodkie syropy, marmoladę oraz słodycze, które sprawnie rozpakowywał. Nie gardził również papierosami. Jadał razem z żołnierzami i spał z nimi w namiocie, tuląc się do nich. Robił to nawet wówczas, gdy dostał już własną przydziałową „sypialnię” w postaci dużej drewnianej skrzyni po zaopatrzeniu. Ze swoją jednostką Wojtek przeszedł szlak bojowy z Iranu przez Irak, Syrię, Palestynę, Egipt do Włoch (brał udział m.in. w bitwie o Monte Cassino), a po demobilizacji trafił do Wielkiej Brytanii i Szkocji. Dosłużył się stopnia kaprala. Na pokład statku, którym kompania miała dostać się do Italii, na początku nie chciano go wpuścić – oficer wyraził zgodę na podróż brunatnego szeregowca dopiero po tym, jak polscy żołnierze przekonali go, że miś „budzi ducha bojowego”. Wojtek był nieocenionym towarzyszem broni, wspierającym swoich kolegów i koleżanki z oddziału w znoszeniu frontowych trudów i okrucieństw wojny. Sprawdził się jako amunicyjny – przenosił ochoczo w swoich łapach ciężkie skrzynie z amunicją artyleryjską, nigdy żadnej nie upuścił. Nic więc dziwnego, że „niedźwiedź z pociskiem w łapach” stał się wkrótce symbolem 22. Kompanii, który zagościł na stałe na samochodach, proporcach i mundurach żołnierzy jednostki. Kapral Wojtek uwielbiał jeździć w szoferce zaopatrzeniowej ciężarówki (dopóki się w niej mieścił – w wieku dojrzałym ważył blisko 250 kg i mierzył ponad 180 cm). Radosny, zawsze chętny do zabawy najbardziej lubił zapasy. Po zakończeniu pojedynku lizał rozłożonego na łopatki przeciwnika po twarzy. Mimo iż był ogromnym zwierzęciem, nigdy nie wykorzystywał swojej siły przeciw słabszym. Do jego ulubionych sztuczek podczas odpoczynku na plaży należało zaś podpływanie do kąpiących się kobiet i niespodziewanie wynurzanie się pośród nich. Początkowy popłoch kończył się ratunkiem ze strony polskich wojaków, którzy w ten sposób nawiązywali kontakty z miejscowymi dziewczętami. Gdy wojna dobiegła końca, Wojtek wraz z jednostką stacjonował we Włoszech. W 1946 r. ruszyli do Szkocji – jego jednostka została ulokowana w Berwickshire. Miś był bardzo popularny, rozchwytywany przez media, a Towarzystwo Polsko-Szkockie przyjęło go nawet jako swojego honorowego członka. Żołnierze gen. Andersa, nie chcąc wracać do Polski znajdującej się pod rządami komunistów, wyruszyli w różne strony świata. Wojtek pozostał w Edynburgu – w 1947 r. dyrektor miejscowego ZOO zaproponował opiekę nad brunatnym weteranem. Jego popularność nie słabła, odwiedzały go tłumy ludzi, w tym dziennikarze oraz jego dawni koledzy z jednostki, którzy przeskakiwali przez barierkę, by – jak za dawnych wojennych lat, stoczyć z nim przyjacielski pojedynek w zapasach. Niezwykły żołnierz Armii Andersa, już jako kombatant, odszedł 2 grudnia 1963 r. Joanna Mierzwa / POLEMI.co.uk | Biuro prasowe MCKB Fot.: BURDE Photography / Shutterstock / MCKB © Wszystkie prawa zastrzeżone. Całość jak i żadna część utworów na POLEMI.co.uk, nie może być rozpowszechniana w jakiejkolwiek formie i sposób bez zgody Redakcji POLEMI.
Dołącz do POLEMI na facebooku i BĄDŹ NA BIEŻĄCO! |
POLEMI lajt - newsy po godzinach
.
.
.
.
.PASAŻ POLEMI - OFERTY SPECJALNE
Pozostałe oferty
Wózki widłowe, maszyny budowlane (Praca stała i dodatkowa)Praca stała i dodatkowa. Szukasz pracy, podnieś swoje...
