Polskie rodziny w Wielkiej Brytanii często myślą o o kupnie lub adopcji zwierzaka, który rozweselił by dzieci, a także cały dom. Kwestia adopcji, a nawet dostępu do konkretnych ras, w dużej mierze jednak się różni od tego, co jest Polakom znane z Polski.
r e k l a m a
Każdego roku statystyki pokazują, że coraz więcej rodzin w Europie, czyli również w Polsce oraz na Wyspach, decyduje się na przygarnięcie do swojego domu zwierzaka. Powody są różne: miłość do zwierząt, spełnienie marzenia swoich dzieci, lub po prostu chęć nadania kolorytu mieszkaniu i wprowadzenie nowego członka rodziny.
Coraz większą popularnością cieszyć się zaczynają zwierzęta egzotyczne, takie jak węże, jaszczurki, żółwie czy papugi. Jednak nadal na absolutnym topie są psy i koty. Warto więc wiedzieć, w jaki sposób można postarać się o własnego czworonoga na Wyspach. Opcje są dwie – zwierzę można adoptować ze schroniska albo kupić w wybranej hodowli. Adopcja psa lub kota Znane w Polsce schroniska wyglądają i funkcjonują trochę inaczej na terenie Wielkiej Brytanii. Na Wyspach takie miejsca nazywane są zazwyczaj 'rescue centres' i 'rehoming centres', czyli centra ratunkowe lub zajmujące się znajdowaniem nowego domu dla zwierząt. Większość takich przybytków działa pod egidą organizacji charytatywnych zajmujących się pomocą zwierzętom, np. Royal Society for the Prevention of Cruelty to Animals, Cats Protection, Dogs Trust czy Battersea. Adopcja psa lub kota trwa zazwyczaj nawet tydzień. Jak przyznają pracownicy brytyjskich schronisk, jest możliwe adoptowanie zwierzaka w jeden dzień, ale każda potencjalna adopcja jest rozstrzygana indywidualnie i jej czas może się różnić w wielu przypadkach. Proces adopcji wygląda w różnych schroniskach bardzo podobnie, choć może się różnić minimalnymi szczegółami. Poniżej opisujemy, jak wygląda adopcja w schroniskach Battersea. Po pierwsze: przyszły właściciel zwierzęcia musi się zarejestrować na stronie schroniska, osobiście lub telefonicznie. W protokole rejestracyjnym należy umieścić takie informacje, jak wygląd obecnego miejsca zamieszkania, czy preferencje dotyczące przyszłego zwierzaka. Do rejestracji potrzebny jest dokument ze zdjęciem potwierdzający Twoją tożsamość oraz np. rachunki potwierdzające Twój adres zamieszkania. W przypadku wynajmu mieszkania należy przedstawić potwierdzenie od landlorda, że uzyskałeś/aś zgodę na trzymanie zwierzęcia w domu. Wtedy przedstawiciele schroniska mają prawo poprosić o spotkanie w Twoim mieszkaniu. Nie ma to miejsca w przypadku każdej adopcji, ale jeżeli schronisko uzna to za konieczne, adopcja będzie miała miejsce dopiero po zweryfikowaniu miejsca zamieszkania potencjalnego właściciela psa lub kota. Po drugie: wybieramy swojego przyszłego pupila. Zarówno psa, jak i kota, wybrać można na udostępnianych galeriach stron internetowych przynależnych do schroniska, które jest odpowiedzialne za tworzenie profili każdego psa lub kota dostępnego do adopcji. Każdy zwierzak ma do siebie przypisany numer referencyjny, który trzeba podać, kiedy dokonany już zostanie wybór. Na każdym profilu znajdziemy również informacje dotyczące charakteru pupila. Następnie pracownicy centrum przeanalizują, czy charakter psa lub kota pasuje do potrzeb i możliwości przyszłego właściciela na podstawie informacji, jakie podał podczas rejestracji. Każdy z psów i kotów jest również sprawdzany pod względem jego zachowania w stosunku do innych zwierząt swojego gatunku oraz innych gatunków, a także wobec dzieci – te informacje również są brane pod uwagę podczas procesu adopcyjnego. Schronisko może odmówić wydania wybranego zwierzęcia, jeżeli uzna, że nie pasuje on do danej osoby lub danego mieszkania – wtedy zaproponowany zostanie inny osobnik. Po dogadaniu się co do wyboru zwierzęcia ma miejsce spotkanie z nim. Liczba spotkań może być różna – w przypadku pojedynczej osoby, często wystarcza jedno spotkanie, jednak jeżeli w danym mieszkaniu mieszka cała rodzina oraz inne zwierzęta, tych spotkań może być więcej. Schronisko ma prawo poprosić o spotkanie z przyszłym pupilem każdego członka rodziny, który będzie z nim mieszkał. Jeżeli przyszły właściciel posiada już psa lub kota, może zostać poproszony o przyprowadzenie go na spotkanie, żeby sprawdzić, jak oba zwierzęta będą się ze sobą dogadywały. Po trzecie: kończymy proces adopcji i zabieramy psa lub kota do domu. Oczywiście przed odbiorem zwierzęcia, schronisko przeprowadza ostatnią kontrolę weterynaryjną, a jeden z pracowników ma obowiązek przekazać wszystkie niezbędne informacje dotyczące procesu adaptowania psa lub kota w nowym mieszkaniu. Schronisko zapewnia również wszelką pomoc i swoje doradztwo w razie problemów ze zwierzęciem, a także w ciągu 7 dni od adopcji kontaktuje się telefonicznie z właścicielem, by upewnić się, czy wszystko poszło bezproblemowo. Warto pamiętać, że za zaadoptowanie w Wielkiej Brytanii psa lub kota trzeba zapłacić. W Polsce wygląda to różnie w przypadku każdego schroniska – czasami opłaty są obligatoryjne, a czasami potencjalni właściciele mogą uregulować koszty, jakie pies czy kot wygenerował przebywając przed adopcją w schronisku, ale nie muszą. Na przykładzie Battersea, koszt adopcji wynosi: 135 funtów za psa powyżej 6 miesięcy życia, 165 funtów za szczeniaka (poniżej 6 miesięcy życia), 75 funtów za kota powyżej 6 miesięcy życia, 85 funtów za kotka (poniżej 6 miesięcy życia), 120 funtów za parę kotów oraz 130 funtów za parę kociąt. W cenie ujęte są koszty zachipowania, wszelkich niezbędnych szczepień, odpchleń oraz odrobaczeń, kastracja lub sterylizacja, obroży, zawieszki identyfikacyjnej, smyczy, starterpacku (na który składają się karmy, podstawowe porady oraz specjalne oferty artykułów) oraz 4-miesięczny pakiet ubezpieczeniowy. Kupno psa lub kota Warto pamiętać, że hodowle zwierząt powinny być zarejestrowane w odpowiednim organie, nadzorującym dany gatunek. W Polsce, oraz w większości krajów świata, naczelną jednostką organizacji kynologicznych jest Międzynarodowa Federacja Kynologiczna (Fédération Cynologique Internationale, FCI). Nie zrzesza ona jednak hodowli w Wielkiej Brytanii, gdzie jej rolę pełni Kennel Club in the United Kingdom (KC). FCI oraz KC opracowują i kodyfikują wzorce ras oraz wydają rodowody psom. W przypadku kotów nadrzędną organizacją jest Międzynarodowa Federacja Felinologiczna (Federation Internationale Féline, FIFe). Jej polskim członkiem jest Polska Federacja Felinologiczna, a brytyjskim Felis Britannica. Warto pamiętać, że tylko kupno zwierzęcia z wyżej wymienionych organizacji, zapewnia jego odpowiedni rodowód – znaczy to, że mamy pewność iż dany zwierzak jest w 100 procentach rasowy, ma rasowych rodziców oraz wiemy, że jego rodzice nie mieli chorób przekazywanych dziedzicznie. Co ciekawe, nazwa kenel klubu jest w Polsce odbierana bardzo negatywnie. Tak nazywane hodowle nie są zrzeszone pod FCI i z prawnego punktu widzenia, psy w nich sprzedawane nie są rasowe, nawet jeśli wyglądają tak samo jak i rasowi odpowiednicy. Należy więc pamiętać, że tacy hodowcy nie mogą wystawiać metryk czy rodowodów desygnowanych przez FCI. Ze względu na różne organizacje przedstawiające wzorce ras psów w Wielkiej Brytanii i w Polsce, Polacy wolą kupować psy z rodowodem ('pedigree' po angielsku) w Polsce. Czasami także trudno znaleźć na Wyspach rasę, która akurat może nas interesować (np. owczarek niemiecki długowłosy). W takich sytuacjach kupna można dokonać w hodowlach polskich, po czym trzeba pomyśleć o zorganizowaniu transportu zwierzęcia do Wielkiej Brytanii. Jeśli sami nie jesteśmy w stanie przewieźć pupila na Wyspy, można zamówić kuriera, który przetransportuje zwierzę w odpowiednio przystosowanych warunkach. Transport zwierzęcia między Wielką Brytanią a Polską Każde zwierzę to duża odpowiedzialność i przed adopcją lub zakupem, należy się dowiedzieć, jakie zasady transportu z kraju do kraju mogą obowiązywać. Te informacje są ważne zarówno dla Polaków, którzy przeprowadzają się ze swoimi zwierzętami do Wielkiej Brytanii, jak i Polaków chcących odwiedzić Polską razem ze swoimi pupilami z Wysp. Ważną informacją jest to, że to właściciel zwierzęcia musi znać zasady i regulacje dotyczące przewozu swojego zwierzęcia do danego kraju. Lekarze weterynarii nie mają prawnego obowiązku znajomości wszystkich regulacji dotyczących przewozu zwierząt do konkretnego państwa. Często w przypadku różnych krajów, obowiązują różne zasady, więc to nie weterynarz ma obowiązek poinformować, co właściciel zwierzęcia musi zrobić, a to właściciel musi poprosić o konkretne szczepienia lub badania. W przypadku braku odpowiedniej dokumentacji weterynaryjnej, tłumaczenie, że 'lekarz weterynarii nie poinformował o danym obowiązku' nie jest uznawane za pretekst do zwolnienia z ewentualnej kary za niedopełnienie obowiązków. Przewóz z Polski do Wielkiej Brytanii i z Wielkiej Brytanii do Polski Psy i koty (a także fretki) obowiązują te same zasady. W przypadku podróży do Polski, zwierzęta te:
W przypadku podróży do Wielkiej Brytanii, psy i koty (oraz fretki):
Karą za nie spełnienie tych wymogów jest zawrócenie zwierzęcia do państwa, z którego wyjechało, poddanie zwierzęcia kwarantannie do czasu spełnienia wymogów określonych przepisami, a w przypadku jeżeli powyższe działania nie są możliwe do zrealizowania, zwierzę zostaje poddane eutanazji. Ze względu na możliwość zmian przepisów, warto odpowiednio wcześniej przed wylotem sprawdzać aktualnie obowiązujące zasady na stronach Głównego Inspektoratu Weterynaryjnego. Patryk Bonkiewicz / POLEMI.co.uk Fot.: Chendongshan / Shutterstock © Wszystkie prawa zastrzeżone. Całość jak i żadna część utworów na POLEMI.co.uk, nie może być rozpowszechniana w jakiejkolwiek formie i sposób bez zgody Redakcji POLEMI. Informacje zawarte na stronie mają jedynie charakter ogólny i poglądowy. Przed podjęciem jakichkolwiek decyzji należy skontaktować się ze specjalistą w danej dziedzinie.
Dołącz do POLEMI na facebooku i BĄDŹ NA BIEŻĄCO! |
Wózki widłowe, maszyny budowlane Praca stała i dodatkowa. Szukasz pracy, podnieś swoje kwalifikacje... | TONIO MIĘDZYNARODOWE PRZEKAZY PIENIĘŻNE TONIO - Przekazy pieniężne z Wielkiej Brytanii do Polski i z... |