Carlisle - przygraniczne miasto u zbiegu trzech rzek |
Utworzony: poniedziałek, 29 lipca 2013 13:46 (Poprawiony: czwartek, 24 sierpnia 2023 11:28) | ||||||||||||||
Carlisle to miasto położone w północno-zachodniej Anglii, w hrabstwie Kumbria. Jest także jego stolicą i centrum administracyjnym aglomeracji City of Carlisle.
r e k l a m a
Informacje o mieścieZobacz także: Miastem przemysłowym Carlisle stało się na przełomie wieków XIX i XX. Wtedy powstało tam wiele zakładów produkujących tekstylia, żywność oraz warsztaty inżynieryjne. W późniejszych latach założono wiele innych firm. Z tych najbardziej znanych – swoją siedzibę ma tam przedsiębiorstwo transportowe Eddie Stobart Ltd. Jest ono obecnie częścią Stobart Group i zatrudnia kilkaset osób w mieście. Carlisle jest także ważnym ośrodkiem transportu kolejowego. Stacja Carlisle Citadel używana jest przez siedem różnych firm. W mieście znajduje się kilka parków biznesowych i przemysłowych. Największy z nich to Kingstown Industrial Estate. Od 28 marca 2005 roku Carlisle posiada tytuł „miasta sprawiedliwego handlu”. Stolica Kumbrii ma swoją uczelnię wyższą. Jest nią University of Cumbria. Jest podzielony na cztery kampusy, które znajdują się przy Fusehill Street, Brampton Road, Paternoster Row oraz Newcastle Street. Edukację policealną zapewnia Carlisle College. Szkoły drugiego stopnia to m.in. Richard Rose Academy, Austin Friars St Monicas, czy Caldew School. W 1904 roku założono klub piłki nożnej Carlisle United. Swoje mecze rozgrywa na w trzeciej lidze. Rugby reprezentowane jest przez trzy drużyny - Carlisle RLFC Barrow, Carlisle RFC i Creighton RUFC, a krykiet przez Cumberland County Cricket Club. Carlisle posiada kilka gazet. Jedną z nich jest tygodnik „The Cumberland News”, który ukazuje się w piątki. Jest także dziennik wydawany po południu o nazwie „News and Star”. Mieszkańcy miasta mogą wybierać spośród kilku radiostacji - BBC Radio Cumbria, CFM Radio i Hospital Radio Echo. Historia CarlisleTo, jak wyglądało antyczne Carlisle wiemy dziś dzięki pracom rzymskiego historyka Tacyta Korneliusza Gajusza. Według niego pierwszym ludem, który zamieszkiwał tereny dzisiejszego Carlisle było plemię Carvetti, które pochodziło od brytyjskich Celtów. Według kolejnych historyków – Johna z Fordun oraz Boethiusa miasto istniało na długo przed pojawieniem się rzymian w Brytanii i było jedną z najprężniejszych ówczesnych osad.Jego ówczesna nazwa to Luguvalion lub Luguwaljon (co oznaczało – moc nadana przez boga Lugusa). Następnie przekształcona została w Luguvalium, a jeszcze później została zmieniona w Caer-luel. Według źródeł, w czasach, gdy w Rzymie panował cesarz Neron, Carlisle nawiedził pożar. W 73 roku n.e. rzymski podbój Wysp Brytyjskich dotarł do rzeki Eden. W pobliżu zbudowano fort, który był punktem obserwacyjnym ujść rzek Eden oraz Caldew. Obecnie w tym miejscu stoi zamek. Rzymianie dodatkowo otoczyli osadę murami obronnymi. W II wieku miasto było już potężną twierdzą. Stanowiło ważny punkt obrony w walkach przeciwko plemieniu Piktów. W 122 roku zostało odwiedzone przez cesarza Hadriana, który zgodził się na budowę nowego fortu. Stanął on na północ od rzeki, w rejonie Stanwix. Nazwano go Petriana. Gdy został ukończony w 130 roku, był największą twierdzą Wału Hadriana. Znalezione przez archeologów w późniejszych wiekach monety, wskazują, że rzymianie obecni byli w Carlisle co najmniej do czasów panowania cesarza Walentyniana II (375-392). We wczesnym średniowieczu Kumbria stanowiła ważną część królestwa o nazwie Rheged. Jedną z głównych jego osad było właśnie Carlisle. Związani z nim byli król Urien i jego syn Owain, którzy potem wspominani są w legendach o królu Arturze. Pod koniec pierwszego tysiąclecia, miasto stało się częścią Angielskiego Królestwa Northumbrii. Zanim na Wyspach pojawili się Normanowie, Carlisle trafiło w granice Szkocji i przez to nie ma o nim wzmianki w „Domesday Book”. Jednak w 1092 roku syn Wilhelma Zdobywcy, Wilhelm Rufus odbił tereny Cumberland i przyłączył z powrotem do Anglii. Rok później rozpoczęła się budowa zamku w Carlisle. W 1112 roku kamienna forteca została ukończona. Postawiono także mury obronne. Do miasta prowadziły trzy bramy - zachodnia (Irish Gate), południowa (English Gate) oraz wschodnia (Scotch Gate). Odbicie Cumberland przez Wilhelma Rufusa stało się przyczyną wojny między Szkocją a Anglią. Tereny wokół miasta często zmieniały przynależność, a okoliczni mieszkańcy mieli problemy z utrzymywaniem się, gdyż ich dorobek był ciągle niszczony przez armię. Nawet, gdy kraje nie były oficjalnie w stanie wojny, dawało się wyczuć wysokie napięcie w relacjach, a autorytet władców był niewielki. Gdy w 1603 roku zmarła królowa Elżbieta I, wobec braku następcy, tron objął Jerzy VI ze Szkocji, który zmienił imię na Jerzy I król Anglii. Był bardzo zdeterminowany utrzymać pokój między narodami szkockim i angielskim. Skoro królestwa się połączyły, zamek w Carlisle został uznany za przestarzały i niepotrzebny. Jednak, gdy w 1642 roku wybuchła Angielska Wojna Domowa, stał się garnizonem wojsk króla. Od października 1644 do czerwca 1645 roku był oblężony przez parlamentarzystów. Po bitwie pod Naseby, rojaliści się poddali i twierdza przeszła w ręce zwolenników parlamentu. W 1707 roku utworzono Wielką Brytanię i Carlisle przestało być miastem granicznym, stało się garnizonem. W 1745 roku podczas powstania Jakobitów, było ponownie oblegane. W XIX wieku, wraz z początkiem rewolucji przemysłowej, znaczenie Carlisle jako miasta garnizonowego zmalało. Stało się za to ośrodkiem przemysłowym. Rozwijały się tam zakłady przetwórstwa wełny, różnego rodzaju warsztaty, produkowano także żywność. W związku z tym wiele osób przeprowadziło się do miasta z terenów rolniczych i jego populacja wzrosła. Z tego powodu nagle zaczęło brakować wolnych domów, gdyż wcześniej było ich w sumie 5 tys., a liczba mieszkańców wzrosła do 25 tys. W 1823 roku wybudowano kanał, dzięki czemu powstał port. Na początku XX wieku populacja Carlisle wynosiła 45 tys. Od 1900 do 1931 roku jeździły tam tramwaje. Pierwsze kino otwarto w 1906. Sześć lat później w granice miasta włączono okoliczne Botcherby oraz Stanwix. W związku z tym, że technologia rozwijała się coraz bardziej, wiele osób w przemyśle tekstylnym straciło pracę. W 1916 roku rząd przejął tamtejsze browary i domy publiczne. Stało się tak dlatego, że pracownicy fabryk m.in. z amunicją, nie przywiązywali dużej wagi do swojej pracy. Pierwsze domy socjalne postawiono w latach 20. i 30. XX wieku w dzielnicy Raffles. Z czasem stała się ona bardzo niebezpieczna. W 1990 roku miała bardzo duży odsetek przestępstw. W 2004 roku podjęto się renowacji tych terenów i sytuacja uległa zmianie. W styczniu 2005 roku miasto nawiedziła ogromna powódź. Rzeki Eden, Caldew oraz Petteril wylały z brzegów. Podtopionych zostało 1.7 tys. domów, a trzy osoby zginęły. Klimat w CarlisleCarlisle leży w zasięgu klimatu oceanicznego. Najcieplejszym miesiącem w roku jest lipiec, gdy przeciętna temperatura to 19.5 stopnia Celsjusza. Najzimniej jest w styczniu. Słupki rtęci wskazują wtedy średnio 1.5 stopnia.Informacje dodatkowe
Noclegi i zakwaterowanie w CarlisleMożesz skorzystać z szerokiej oferty hoteli, hosteli oraz pensjonatów.Ceny za noc rozpoczynają się już od kilkunastu funtów, w zależności od rodzaju zakwaterowania. Do wyboru są pokoje jedno- i wieloosobowe. Część hoteli i pensjonatów oferuje także śniadanie lub pełne wyżywienie w cenie noclegu. Lokalizacja i mapa CarlisleGaleria zdjęć miasta CarlisleMarta Jurkiewicz / Zdjęcia: Wikipedia POLEMI.co.uk © Wszystkie prawa zastrzeżone. Całość jak i żadna część utworów na POLEMI.co.uk, nie może być rozpowszechniana w jakiejkolwiek formie i sposób bez zgody Redakcji POLEMI.
Dołącz do POLEMI na facebooku i BĄDŹ NA BIEŻĄCO! |